🖍 Scavenger: Aslı NuhoğluIn your experience, does the museum belong to children, or to adults who do not perceive their childhood as a passing age? So how do you position the didactic structure of teaching as a field of discovery?It would not be wrong if we say that Istanbul Toy Museum is open to visitors from all age groups. In our museum, visitors of all ages can encounter a piece of themselves and stories that overlap with their interests.Not only our own toy and game history, but also the works of the common heritage of the whole world are exhibited at IOM. Everything that happened in the past, social, cultural and economic, is reflected in toys.&nbsp;For this reason, while our little visitors are visiting the museum, they learn the history of the world from the language of their closest friends, toys, in a fun and memorable way, while adults pass through a time tunnel and perhaps remember the historical events they have witnessed.The collection of the museum is quite interdisciplinary in terms of its structure since a poet and a stage designer jointly decided on its physical form. So, what kind of unity can we observe in terms of Children's Literature and toys?As you mentioned, our museum was founded by the writer and poet Sunay Akın, and every room of the museum was designed by stage design artist Ayhan Doğan. While visiting the museum, you enter a different world in each room; in the sections, the theme to be explained with audio and visual elements is supported.In the museum, the development and change in many subjects such as theater, cinema, and architecture are explained through toys. Literature is one of these subjects. In our museum, the first toy examples of fantasy heroes in literature are located.To give an example, one of the first editions of Antoine de Saint-Exupéry's book The Little Prince and the first toy of The Little Prince&nbsp;can be found. You can see the toys of The Wizard of Oz, Snow White and the Seven Dwarfs, and Don Quixote.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665991216046.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.42" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">👑 Istanbul Toy&nbsp;Museum 🐭 Photographs and collage:&nbsp;Alara Demirel<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">You have curated a collaborative universe with designers in the museum shop. How do you do your book selections? Are there any details that you pay special attention to in this process?The answer to this question can actually be considered as a continuation of the answer to your third question. The toys we buy for children to play with—which shape our children's futures—are just as important as the books we decide to sell. For this reason, when choosing the books offered to our visitors at IOM Store, our priority is the story, the language of expression and the visuals used. Then we pay attention to the publisher, author and illustrator of the book.We get support from experts in this field in the selection of books, and we read the books before they are offered for sale. We also take a look at whether there are elements in it that will negatively affect our children.What is the first book you remember reading or was influenced by? How do you remember it?I was born in 1981 and unfortunately there were not as many children's books and bookstores as they are today back in the day. A list of books was recommended for us to read at school and we would buy those books and read them. In those lists, Ömer Seyfettin's books were generally included.Frankly, I recall more memories with encyclopedias than the books I read in my childhood. As in every house, we had encyclopedias and we would turn their pages for research. I also liked the encyclopedias in which animals were told the most. While I was turning the pages of the encyclopedia with great curiosity and desire, I got to know other living things with whom we share the world. Now, when I think about those moments, I feel a great peace and I can understand why I love living things so much against nature.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665991150152.png" width="550" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.42" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🚀 Istanbul Toy Museum 👽 Photographs and collage:&nbsp;Alara Demirel<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">What kind of a universe do you want to live in?After I began working at the museum, I had more conversations with the children and spent time with them. Their view of the world impressed me a lot. They are always very curious, dreamy, unprejudiced, fearless, fun, and unconstrained individuals.I would like to live in a world where all these elements exist—which will be greener, more peaceful, and full of laughter. A world full of peace and tranquility, free from prejudices, where all living things can be free without restricting anyone's freedom...

Piccolo

Meet the universe of a toy historian, archaeologist, curator and exhibitor.

Scavenger Hunt #5: Aslı Nuhoğlu

🖍 Evren sahibi: Aslı NuhoğluSizin deneyimizine&nbsp;göre müze çocuklara mı yoksa çocukluklarına geçip giden bir yaş dönemi olarak bakmayan yetişkinlere mi ait? Peki öğreticiliğin didaktik yapısını bir keşif alanı olarak nasıl konumluyorsunuz?İstanbul Oyuncak Müzesi her yaş grubundan ziyaretçiye açık dersek yanlış olmayacak. Müzemizde her yaştan ziyaretçi kendinden bir parça ve ilgi alanlarıyla örtüşen hikâyelerle karşılaşabilmekte.İstanbul Oyuncak Müzesi’nde sadece kendi oyuncak ve oyun tarihimiz değil, tüm dünyanın ortak mirasının eserleri sergileniyor. Geçmiş dönemde yaşanan sosyal, kültürel, ekonomik ne varsa hepsi oyuncaklara yansımıştır. Bu nedenle küçük ziyaretçilerimiz müzeyi gezerken dünya tarihini en yakın arkadaşları oyuncakların dilinden eğlenceli ve akılda kalıcı bir yöntemle öğrenmekte, yetişkinlerse bir zaman tünelinden geçerek belki de tanıklık ettikleri tarihî olayları hatırlamaktadırlar.Müzenin koleksiyonu kendi yapısı itibarıyla oldukça interdisipliner. Bir şair ve sahne tasarımcısının fiziksel formuna birlikte karar vermiş olması gibi. Peki Çocuk Edebiyatı ve oyuncaklar özelinde nasıl bir birliktelik gözlemleyebiliyoruz?Müzemiz sizin de belirttiğiniz gibi edebiyatçı ve şair Sunay Akın tarafından kurulmuş ve müzenin her odası sahne tasarım sanatçısı Ayhan Doğan tarafından tasarlandı. Müzeyi gezerken her odada farklı bir dünyanın içine girersiniz; bölümlerde işitsel ve görsel öğelerle anlatılmak istenen tema desteklenir.&nbsp;Müzede tiyatro, sinema ve mimari gibi pekçok konudaki gelişim ve değişim oyuncaklarla anlatılıyor. Edebiyat da bu konulardan biri. Müzemizde edebiyatta yer alan hayal kahramanlarının ilk oyuncak örnekleri yer alıyor.&nbsp;Örnek vermek gerekirse Antoine de Saint-Exupéry’in yazdığı Küçük Prens adlı kitabın ilk baskılarından birini ve Küçük Prens’in üretilmiş ilk oyuncağını; Oz Büyücüsü’nün, Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler’in, Don Kişot’un oyuncaklarını görebilirsiniz.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/0/1665953591652.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.42" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">👑 İstanbul Oyuncak Müzesi koleksiyonu 🐭 Fotoğraflar ve kolaj:&nbsp;Alara Demirel<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Müze dükkânında tasarımcılarla işbirliği gerçekleştirdiğiniz emek dolu bir dünyanız var. Kitap seçkileriniz nasıl gerçekleşiyor? Özellikle dikkat ettiğiniz detaylar var mı bu süreçte?Bu sorunuzun cevabı aslında üçüncü sorunuzun cevabının devamı olarak düşünülebilir. Çocukların oynaması için aldığımız oyuncaklar—ki bu oyuncaklar çocuklarımızın geleceğini şekillendirir—aldığımız kitaplarda bir o kadar önemlidir. Bu nedenle de İOM Mağaza’da ziyaretçilerimize sunulan kitapları seçerken önceliğimiz hikâye, anlatım dili ve kullanılan görseller oluyor. Ardından kitabın yayınevi, yazar ve çizerine dikkat ediyoruz.&nbsp;Kitap seçiminde bu konuda uzman kişilerden de destek alıyor ve kitapları satışa sunmadan okuyoruz; içerisinde çocuklarımızı olumsuz etkileyecek unsurlar olup olmadığına bakıyoruz.İlk okuduğunu hatırladığın veya etkilendiğiniz kitap hangisi? Sizde nasıl bir his bıraktı?Ben 1981 doğumluyum ve benim dönemimde maalesef çocuk kitapları ve kitabevleri bugünkü kadar çok değildi. Okulda okumamız için bir kitap listesi önerilirdi ve o kitapları alarak okurduk. Bu listede genelde Ömer Seyfettin’in kitapları olurdu.&nbsp;Açıkçası çocukluğumda okuduğum kitaplardan çok ansiklopedileri hatırlıyorum. Her evde olduğu gibi bizim de ansiklopedilerimiz olurdu ve araştırma yapmak için onların sayfalarını çevirirdik. Ben de en çok canlı dostlarımızın anlatıldığı ansiklopedileri severdim. Büyük bir merak ve istekle ansiklopedinin sayfalarını çevirirken dünyayı paylaştığımız diğer canlıları tanırdım. Şimdi o anları düşününce büyük bir huzur kaplıyor içimi ve doğaya karşı, canlılara neden bu kadar çok sevdiğimi anlayabiliyorum.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/0/1665953706442.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.42" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🚀 İstanbul Oyuncak Müzesi koleksiyonu 👽 Fotoğraflar ve kolaj:&nbsp;Alara Demirel<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İçinde yaşamak istediğiniz evren neresi?Müzede çalışmaya başladıktan sonra çocuklarla daha çok diyaloğa girdim ve vakit geçirir oldum. Onların dünyaya bakış açısı beni çok etkiledi. Hep çok meraklı, hayalleri olan, ön yargısız, korkusuz, eğlenceli ve kalıpları olmayan bireyler.Tüm bu unsurların içinde olduğu bir dünyada—ki bu dünya daha yeşil, daha huzurlu ve kahkahanın bol olduğu bir evren olacaktır—yaşamak isterdim. Barış ve huzur dolu, ön yargılardan uzak, kimsenin özgürlüğünü kısıtlamadan tüm canlıların özgür olabileceği bir dünya...

Bir oyuncak tarihçisi, arkeolog, küratör ve sergici.

Evren Haritası #5: Aslı Nuhoğlu

<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi," dedi çocuk. "Ben de," dedi köstebek, "ama biz seni seviyoruz, sevgi insana yuvasını buldurur."</blockquote>—&nbsp;Charlie MackesyBugün iki itirafım var. Önce daha az şaşırtıcı gelenle başlayacağım: Charlie Mackesy'nin Türkçeye Tankut Baler tarafından çevrilen ve hem Barnes and Noble Yılın Kitabı Ödülü'nü hem de Waterstones Yılın Kitabı Ödülü'nü kazanan Çocuk, Köstebek, Tilki ve At'ını yeni okudum. İkinci itirafımla devam edeyim: kitabı Küçük Prens'ten daha çok beğenmiş olabilirim.Bir şeyleri sevmek, övmek veya yermek için illa başka bir kitapla karşılaştırmaya inanmıyorum. Hatta ikilikleri yeniden ürettiğini ve hepimizi uzun vadede yorduğunu düşünüyorum. O hâlde yazıya neden bir karşılaştırmayla başladım, hemen açıklayayım: Küçük Prens, çoğumuzun hayatında sahip olduğu yeri gibi, benim için de farklı bir konumda değil. Bunu dijital dünyaya 2016'dan beri aynı alıntıyı WhatsApp profilimde tutarak yansıtıyorum. Antoine de Saint-Exupéry, çocukluğumdan beri tecrübe ettiğim yaygın anksiyete bozukluğuma hep şu cümlesiyle iyi geliyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bahar olmak, kışın riskini kabul etmek demektir. Var olmak, var olmama riskini kabul etmektir.</blockquote>Dolayısıyla "Eğer bir kitap için bu cümleyi kuruyorsam o kitabı hakikaten çok sevmişimdir," demeye çalışıyorum. Niye mi? Lafı ağzımdan çıkarayım mı artık?<img src="https://images.aposto.com/2022/6/0/1657462187423.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🦊 Gümüşlük, Temmuz 2022<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocuk, Köstebek, Tilki ve At—gel de kur gönlüme taht</h2>Bazen kendimi kaybolmuş gibi hissediyorum. Özellikle patriyarka gerçekliğinin ortasında bütün baş kahramanlara erillik atfedilmişken.&nbsp;Belki de bu yüzden bu kadar iyi geldi Mackesy'nin sözleri.Cinsiyetleri unuttum. Atananları, tanımlananları.&nbsp;Sadece aklımdakiler ve büyürken kucağıma küpe olsun istediklerim vardı sayfaları çevirdikçe önümde. O köstebekle tanışırken önce çocukla tanıştım; sonra hayatıma tilki ve at da girdi benim de. Çocuğun saçları kısacık. Erkek mi, bilmem? Kısa saça atfedilenlerden bıktım. Eminim, köstebek de bıkmıştır.&nbsp;Yani çocuk ben de o olabilirim istersem. "Çocuk," diye bahsediyoruz nasılsa sadece. Ben de bir zamanlar çocuktum sonuçta. Ya da vazgeçtim—belki de tilki benim. Onu anladığımı hissediyorum.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Köstebek, tilki ve atla tanışmak</h2>Çocuğun sorduğu "Başarı ne sence?" sorusuna köstebeğin verdiği "sevmek," cevabını her yerde duymak istiyorum. John Lennon'ın "Büyüyünce ne olacaksın?" sorusuna verdiği "Mutlu,"&nbsp;cevabının kulağa küpe edilmesinden sıkıldım—mis gibi köstebek varken kadın düşmanlarını dinlemek istemiyorum.&nbsp;"Keşke," diyorum aynı zamanda, keşke biri bana büyürken sevginin cinsiyetlendirilmiş anlatıları yerine köstebeğin dediklerinin altını çizseydi:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">İyilik görmek için bekliyoruz çoğu zaman... oysa kendine iyi davranmaya hemen başlayabilirsin.</blockquote>"Keşke," diyorum durmadan, at bana hatırlatsaydı:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Düştün—ama yakaladım seni.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/6/0/1657462402249.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">📖 Çocuk, Köstebek, Tilki ve At<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bir "Keşke," daha düşüyor aklımdan—düştüğümde kendi tilkim olsaydım da kurtarsaydım kendimi derin sulardan. Ve yine bir "Keşke," patlatıyorum—şimdilik son defa—bir at fısıldasaydı bana şöyle:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Kara bulutlar geldiğinde yoluna devam et. Büyük şeyleri kontrol edemediğini hissettiğinde burnunun dibindeki sevdiğin şeylere odaklan. Bu fırtına da geçer.</blockquote>Çünkü o zaman belki uçabildiğimi diğer atlar kıskanıyor diye saklamazdım. O zaman belki karanlık çöktüğünde ilk önce kendime, sonra arkadaşlarıma sarılırdım. Devam ederdim yola, beklerdim fırtınanın geçmesini ama oturup karanlığa dalmazdım.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bazen yalnızca nefretten söz edilir ama bu dünyada hayal edemeyeceğin kadar çok sevgi var.</blockquote>Mackesy'nin hayali bu kitabı yazmakmış. Benimki de bu yolculuğa onlarla birlikte çıkıp yine onlarla bütün yolu gidebilmek oldu. Ne güzel, iyi ki.📖 Editörün notu:&nbsp;Önerisiyle kitabı okuma listemde en üste taşıyan Yasmin Güleç'e ve karanlık geçerken sarıldığım sevdiklerime benim köstebeğim, tilki ve atım oldukları için teşekkürlerimle.

Uçabiliyorum ama öbür atlar kıskanıyor diye bıraktım.

Çocuk, Köstebek, Tilki ve At

• Brooklyn'de yaşayan sanatçı Yuko Nishikawa, kil ve kâğıt kabukları kullanarak alışılmadık şekillerde lambalar tasarlıyor. Tasarımcı, koleksiyonu için iki kitaptan ilham aldığını <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmMWFkYTI3ZmNhOGRlMDAwOTY2ZWE2YSZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuZGV6ZWVuLmNvbSUyNTJGMjAyMCUyNTJGMDclMjUyRjE5JTI1MkZ5dWtvLW5pc2hpa2F3YS15b3Utc2VlLWEtc2hlZXAtbGlnaHRpbmctZGVzaWduJTI1MkY="">söylüyor</a>: Antoine de Saint-Exupéry’nin Küçük Prens’i ve Hideo Furukawa'nın Model T Frankenstein’ı.<figure class="image"><img src="http://api.apos.to/uploads/images-2020-07-24T12:53:25.716Z.jpeg" alt="Yuko Nishikawa"><figcaption>Yuko Nishikawa</figcaption></figure>Detay: Tasarımcı, Küçük Prens’in ilk hikâyesinde prensin, anlatıcıdan ona bir koyun çizmesini istendiğinde koyunların içerisinde olduğu bir kutu <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmMWFkYTI3ZmNhOGRlMDAwOTY2ZWE2YSZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ0ci5waW50ZXJlc3QuY29tJTI1MkZwaW4lMjUyRjUzNTUwNjIxMTkxNDA4MDcxMCUyNTJG"">çizimi</a> sunmasından etkilendiğini söylüyor. Tasarım felsefesi bu hikayeden ilham alarak doğuyor.

Antoine de Saint-Exupéry ile ilgili hikayeler